Loslaten = voelen + accepteren + vertrouwen. 21-1-2020
Loslaten is een van de moeilijkste processen in je persoonlijke ontwikkeling.
Het lijkt vaak onmogelijk terwijl het zo makkelijk tegen je gezegd wordt: "Je moet het gewoon loslaten!”
Maar zo gewoon is het niet.
Allereerst moet je kunnen en durven voelen wat er speelt bij je. Is er angst, bijvoorbeeld of ben je heel erg boos. Pas als je goed voelt, kun je een begin maken met loslaten.
Daarna moet je gaan accepteren. Vaak een moeilijk stuk in het proces. Accepteren dat je boos bent, bijvoorbeeld, maar ook accepteren dat het zo is. De situatie is nu eenmaal zo of die persoon is nu eenmaal zo, accepteer het.
Vertrouwen is essentieel bij loslaten. Vertrouwen in jezelf, vertrouwen dat je het kunt of dat de ander het kan. Vertrouwen dat het goed komt. Pas dan kun je loslaten.
Soms gaat dit proces in een hele korte tijd, soms duurt dit heel lang. Gewoon omdat een van de stappen heel erg moeilijk zijn.
Soms is het accepteren enorm moeilijk en zwaar, soms is het vertrouwen helemaal weg en heeft dat tijd nodig.
Een mooi voorbeeld vind ik altijd je kind aan de hand houden tijdens het oversteken. Je bent gewend om je kind bij de hand te pakken. Op een bepaald moment wil je kind dat niet meer, hij wil losgelaten worden tijdens het oversteken en niet meer door jou vast gehouden. Wat voel jij? Angst, boosheid, opluchting? Van hieruit kun je wel of niet accepteren. " Hij is nu eenmaal op een leeftijd.” En dan is er het vertrouwen. Vertrouw je hem? Pas dan kun je hem loslaten. Je loopt er naast, je bent er nog bij, maar je laat hem los.
Dus "gewoon” loslaten is het niet altijd maar op deze manier er bewust mee omgaan kan een stuk helpen.