Boos 30-1-2021
Voor mij is boosheid altijd een lastig ding. Ik heb een
oordeel over boos zijn. Ik vind, diep in mijn hart, dat ik niet boos mag zijn.
Het oordeel is dat ik niet het recht heb om boos op een ander te zijn omdat die
persoon nu eenmaal zo is, of omdat hij/zij er niets aan kan doen en omdat ik
die persoon moet accepteren zoals die is.
Voor een ander vind ik boosheid juist altijd goed.
Natuurlijk, liever niet op mij, maar boosheid is een goede manier om grenzen
aan te geven en te ervaren, om even te zeggen: "tot hier en niet verder, ik
vind dit niet leuk”. Juist heel goed. En zeker voor mensen die niet voor
zichzelf op kunnen komen of mensen die "pleasen”.
Het vastzetten van boosheid is zelfs niet goed voor je.
Lichamelijke en geestelijke klachten zijn het gevolg. Klachten die je, in
eerste instantie, niet naar de boosheid terugvoeren maar waar uiteindelijk wel de
boosheid (mede) een oorzaak van is.
Dus is het, ook voor mij, van groot belang om met boosheid om te leren gaan. En voor iedereen is dat, zoals alles, weer anders. Voor mij zit het in de acceptatie, voor een ander is het juist het plaatsen van. Weer een ander moet het wat kunnen inperken of op een andere manier inzetten. De volgende moet snappen waar het vandaan komt, de ander moet het leren uiten en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Tijdens de sessies is het heel interessant om uit te zoeken hoe jij met boosheid om kunt gaan. We doen dit niet vanuit een vast protocol maar ik kijk vooral naar jou als persoon, naar jouw verhaal, jouw manier, jouw verleden, jouw gevoel.
Verhelderend en leerzaam!
